Geen appelflap ?

7 mei vond dan eindelijk mijn zoveelste MRI plaats.

2x uitgesteld, en nu zat ik daar eindelijk. Een uitgestorven ETZ. Bij de ingang uiteraard de desinfectie pompjes. Het restaurant uiteraard dicht, maar ook geen loket om appelflappen te kopen ?Iedereeen keek somber, het leek wel een crematorium. Geen literatuur in de wachtkamers. En daar waar er normaal gesproken een man of 15 zitten, was ik nu de enige samen met een andere man.

We moesten daarna enorm lang wachten op de uitslag. Tussendoor maar even het ziekenhuis uit om 2 uur te overbruggen, daarna weer terug waar het spreekuur van de chirurg ook nog eens drie kwartier uitliep. De hel.

Maar de scan was weer onveranderd tov de vorige! Tranen van de zenuwen of van blijdschap? Fijn, zó fijn ?