Flut

Inmiddels 3 MRI’s verder, we zitten op 36, en het ziet er in mijn hoofd nog steeds zoals ze zeggen ‘stabiel’ uit!

Dit keer is het echter niet ‘hoor je niks, dan gaat ‘ie goed’.

Vanaf de verhuizing ging het fantastisch ten opzichte van de jaren ervoor. Medicatieswitch afgerond, eindelijk weer maar 1 in plaats van 2 huizen. Niet meer dagelijks werklui over de vloer…
Daarnaast ben ik enorm veel gaan wandelen. Ik ging in best wel snel tempo van hooguit 1500 stappen per dag naar minimaal 6000! Tijdens het wandelen begon ik foto’s te maken. Mijn nieuwe hobby ontstond, fotografie. Ik begon ze op Instagram (@Dtje888) te plaatsen en kreeg best wel veel respons. Dat wakkerde nog meer enthousiasme bij me aan 🙂
We gingen een weekje op vakantie naar Zeeland, daar merkte ik ook de verbeteringen heel duidelijk. Bijna elke dag gingen we op pad. Dat had ik al 10 jaar niet meer gekund, ik leek wel de oude! De dag na de vakantie kreeg ik mijn eerste Covid-19 vaccinatie, Moderna. Die hakte erin. Wekenlang bleef ik doodmoe, en toen kwam er natuurlijk ook nog een tweede. De vermoeidheid bleef aanhouden. Weinig energie om flinke wandelingen te maken, dus mijn conditie nam rap af.

Half augustus barstte ineens de bom. In een week waarin ik best wel veel heb ondernomen, weinig rust tussendoor tussendoor (maar het was even niet anders) stortte ik in. Hele dagen slapen, huilen, niet meer naar buiten willen… Foute boel dus en ik kom er niet goed uit. Hulp is en komt er, maar duurt door de enorme wachtlijsten waarschijnlijk 4 tot 5 maanden.
Nu na twee maanden is het gelukkig niet alleen kommer en kwel meer, meer een golfbeweging. Soms gaat het een week lang hartstikke goed en dan ineens is het weer bagger. Nóg meer planning vereist dus dan voorheen.