Eerste afspraak psychiater
Nou, mijn eerst bezoek aan de psychiater zit er op hoor. Ik had me er heel wat anders bij voorgesteld. Niks geen bankje in de kamer waar ik op mocht liggen, geen tissues binnen handbereik die ik vol mocht snotteren, geen oude man met bril die meteen in mijn jeugd wilde gaan graven om te zien of daar het probleem misschien lag.
Het ging eigenlijk heel zakelijk. Ik heb mijn verhaal verteld. Hij stelde een medicijn voor en schreef een briefje uit. Hij heeft ons uitgebreid geïnformeerd over de bijwerkingen die vnl. de komende 2 weken zullen optreden. Dat zijn er nogal wat, daar zie ik dan best wel weer tegenop.
De angstaanvallen kunnen toe gaan nemen, flink ook. Het kan epilepsie opwekken (ehmm, dat moeten we nou juist zien te vermijden…), ik kan er even heel somber en depressief door worden (what’s new ;), en erge vermoeidheid, daar is hij weer, ook daar moet ik rekening mee houden.
Het had ook een positieve bijwerking: ik kan er van af gaan vallen! Hoera, had hij daar niet eerder mee kunnen komen?!
Morgen heeft hij nog even contact met mijn neuroloog i.v.m. de verhoogde kans op epilepsie, even kijken hoe groot hij die kans precies acht. Als de neuroloog dit medicijn accoord bevindt ga ik er zaterdag mee starten. En dan maar hopen op zo min mogelijk bijwerkingen…
De echte effecten zijn pas over een week of 4 merkbaar. Ik hoop dat het aanslaat, over 5 weken wordt onze dochter 1 en dan zou het toch wel erg leuk zijn als er een klein feestje gevierd kan worden.