Start kuur 3

Vandaag, na 2 weken uitstel kreeg ik te horen dat ik vanavond eindelijk met kuur 3 mag beginnen. De waardes van mijn witte bloedcellen blijven ontzettend laag, maar ze zijn nu wel sinds vorige week stijgende, en dat is goed.

Afgelopen weekend was erg leuk, bbq met vrienden, stad, uit eten. Alsof ik een ‘normaal’ mens was. Maar daardoor ging het dinsdag helaas mis. Ik was al helemaal kapot, want na drukke dagen vallen altijd slechte dagen.
Helaas een klein insult, na een half jaar stilte, en dat hakt erin. De angst keert weer terug. En dat nadat ik afgelopen maandag net bij een psychologe was geweest om te bepraten of ik nog iets van therapie wilde. Afgesloten met ‘nee, ik kan het inmiddels goed handelen’ en dan gebeurt dit…

Klote, moe, meivakantie, dus veel drukte om me heen doordat onze dochter nu veel thuis is natuurlijk. Gelukkig snapt ze het naarmate ze ouder wordt steeds beter en neemt ze het mij niet kwalijk als ik even een uur of 2 ga slapen.
Vanochtend bij het sporten was het ontzettend druk, en daar kan ik dus écht niet tegen. Confronterende vragen/blikken. En daar kwamen de tranen. Wat een kloteweek.

Op de terugweg besloot ik mezelf te trakteren op een bloemetje, dat had ik wel verdiend.

Reacties