Update april 2019

So hee, dat is lang geleden! Er is eigenlijk weinig gebeurd. Telkens dacht ik, ik ga nú een blog schrijven, maar ik ben er gewoon te moe voor.

Tevens werd de website uit de lucht gehaald waar mijn blog op stond. Mijn hele ziekte geschiedenis. Paniek! Gelukkig heeft mijn lieve zwager het allemaal opgelost op een andere plek. Voortaan geen .punt.nl meer op het eind, maar gewoon .nl

Maar die vermoeidheid dus. Opstaan, dochter naar school, op de bank met een kopje koffie en ik val weer in slaap. Rond 11.00 uur word ik weer wakker, eet wat, en val weer in slaap. Wekker zetten zodat ik op tijd ben om boodschappen te halen, hondjes uit te laten en mijn dochter op te halen.
Dan komt de drukte. Koken, “mama, mama, mama”, afwas, hopelijk nog even een dutje voordat mijn man weggaat. Hij werkt helaas veel avonden dus daar treffen we het niet mee. Dus breng ik haar naar bed. Hoe vermoeider ik ben, des te minder geduld ik heb.

Het is zwaar.
We zouden een nanny moeten hebben die veel taken overneemt zodat ik mijn dochter wat meer positieve aandacht kan geven.

Het eind van de chemo is inmiddels een half jaar geleden en vooruitgang is nog niet te merken.
Het maakt me inmiddels ook een beetje depressief. Iedereens leven gaat door, en ik lig hier maar. Weinig tot geen sociale contacten, behalve online. Niet om zielig te doen, maar wel de waarheid.

Maar! We houden hem erin: het kan altijd erger ?