Update oktober 2010

Weer even een update want er speelt van alles hier waar ik niet vrolijk van word Het gaat niet echt lekker.

Deels de frustratie dat het allemaal niet opschiet voor mijn gevoel (al is dat ook wel onterecht, want volgens de artsen gaat het juist hartstikke goed). En deels ook door nieuwe klachten.
2 Weken geleden kreeg ik vrij onverwacht een epilepsie aanval. Dit was gewoon vette pech volgens de neuroloog, iedereen die ooit hoofdletsel heeft gehad, van hersenschudding tot hersentumor, heeft een verhoogde kans op epilepsie. Dat het bij mij nu na een jaar voor de 2e keer gebeurde was volgens de neuroloog juist fijn nieuws, dat het een jaar weggebleven was, daar moest ik blij mee zijn. Dat was ik natuurlijk niet want zo’n aanval is niet niks. De aanval op zich al niet, en 2 dagen erna kun je pas weer een beetje normaal lopen van de spierpijn, zo erg is dat.

Vorige week kreeg ik ineens andere klachten die leken op een naderende nieuwe aanval, dit voelde heel naar. Uiteindelijk is er zaterdagavond nog een arts voor langsgeweest (wat een luxe he ), maar die kon niks anders constateren dan inderdaad misschien wel een naderende aanval. Daar kunnen ze niks aan doen, is gewoon afwachten. Nou, dan slaap je echt niet lekker meer. Zondag ging het door en maandag viel ik zelfs even weg in mijn hoofd, en hebben we gelijk de dokter gebeld, wat gebrainstormd met de huisarts en dinsdag mocht ik langskomen bij de neuroloog. Naar aanleiding daarvan is er vandaag een EEG (hersenfilmpje) gemaakt en nu lijkt het erop dat ik aan hyperventilatie ben gaan lijden, en dat het dus helemaal geen epilepsie klachten zijn die ik heb sinds vorige week (de aanval de week ervoor was wel degelijk epilepsie).
Het schijnt vaker voor te komen dat opgekropte stress er via zo’n weg uit komt. En gezien mijn medische geschiedenis vond de neuroloog dit ook echt niet raar, eerder heel normaal. Maar goed, ik zit ermee en ik wil er vanaf want het voelt echt heel naar. Ik heb de hele dag duizelingen waarbij het lijkt of ik mijn bewustzijn verlies, net zoals het voelt aan het begin van een epilepsie aanval. En mijn handen en voeten lijken constant elektrische schokjes te krijgen. Nooit geweten dat dit klachten zijn die bij hyperventilatie horen, maar het blijkt er toch bij te kunnen horen.

Maandag gaan we meteen weer naar de dokter en dan eens kijken wat ik eraan kan doen en bij wie ik daarvoor moet zijn. Eind november staat er een nieuwe MRI scan gepland met aansluitend een gesprek bij de chirurg. Dan krijgen we te horen hoeveel weefsel er daadwerkelijk weg is gehaald van de tumor en dus in hoeverre de operatie geslaagd is. Dit zal niet veel goeds doen voor de klac