De aansluiting van een personenalarm
“Wat is de postcode van mevrouw de L.?”
“Nou eh, mijn postcode is ….”
“Ok, dan zal ik straks de monteur bij mevrouw langssturen.”
“Wat u wilt…”
‘Ding dong’. De monteur staat voor de deur.
Hij neemt uitgebreid de tijd om alles uit te leggen, een beetje te uitgebreid. We worden behandeld als oude mensjes, waarschijnlijk omdat hij de hele dag bij oude mensjes langs gaat en maar weinig jonge mensen tegenkomt.
“Heeft u KPN?”
“Nee meneer, wij hebben telefoon van Ziggo, maar we gebruiken hem nooit omdat we mobiel bellen.”
“Maar waar staat uw telefoon dan?”
“In de meterkast meneer.”
“Maar u kunt toch niet bellen in de meterkast?”
“Jawel meneer, kijk daar staat hij, maar we gebruiken hem nooit, we weten ons eigen nummer niet eens.”
“Ja maar, waarom staat uw telefoon dan in de meterkast, dat is toch niet handig?”
“Wij bellen mobiel meneer.”
“Maar waarom heeft u dan een vaste lijn?”
“Omdat die bij het alles-in-1 pakket van Ziggo hoorde.”
“Uhm ok. Heeft u ergens anders in huis nog telefoons staan, boven bijvoorbeeld?”
“Nee meneer, wij bellen alleen mobiel.”
De monteur vindt het maar raar…
“U heeft wel een aansluiting in de kamer nodig hoor, anders kan ik het apparaat niet aansluiten.”
“Geen probleem, we trekken wel een kabeltje. Maar waarom moet het in de kamer staan? Kan dat apparaat van jullie niet in de meterkast?”
“Nee dat kan niet” Waarom kan hij niet uitleggen, dat kan hij beter laten zien als alles aangesloten is, dan begrijpen we hem vast beter.
Wij hebben begrepen dat je door de ketting praat die om mijn hals komt te hangen dus we snappen niet zo goed waarom dat grote apparaat dan persé in de woonkamer moet staan.
“Als dat apparaat persé in de woonkamer moet staan, is dat dan omdat je dáar doorheen praat i.p.v. door de ketting? Zo ja, dan wil ik dit hele systeem niet hoor, want dan heb ik er boven niks aan, alleen als ik in de woonkamer ben.”
“Nee mevrouw, ook boven werkt het systeem, het moet alleen wel in de woonkamer staan, maar ik kan zo niet uitleggen waarom, ik zal het eerst installeren, dan wordt het vast duidelijk.”
Na 3 kwartier is het dan zover. Hij is klaar.
“Kijk, ik zal jullie even uitleggen hoe het werkt. Nu zal jullie duidelijk worden waarom het apparaat in de woonkamer moet staan.”
“Dit is de ketting, die hang je om je nek. Als je op de knop drukt dan gaat er een melding naar de centrale en begint de telefoniste tegen u te praten en vragen te stellen via het grote apparaat.”
“Ok, duidelijk. Maar als ik dan op zolder ben, wat dan?”
“Dan kunt u niet door het apparaat praten maar dat geeft niks. Er komt altijd iemand naar u toe als u heeft gedrukt.”
“Maar als er toch altijd iemand komt als ik druk, waarom moet het dan persé in de woonkamer staan? Bovendien kan ik niet eens praten als ik een aanval krijg.”
“Dat is omdat u zo met de centrale kunt praten als er iets gebeurd.”
Afijn, hier komen we niet uit…
We moeten even meekomen naar het stopcontact waar het apparaat ingeplugd is.
“Kijk, als het rode lampje aan is, betekent het dat de stekker erin zit en het apparaat werkt. U mag nooit de stekker eruit trekken, want dan werkt het apparaat niet meer.”
Duidelijk, stekker erin laten.
“Kijk wat er gebeurd als u de stekker eruit haalt.”
Het apparaat begint te knipperen en roept keihard dat het geen stroom meer heeft en dat het apparaat dus niet zijn werk zal kunnen doen. Als dit niet duidelijk is weten we het niet meer…
Voor de zekerheid haalt hij een label uit zijn koffer. Het is heel groot, van plastic, knalrood en er staat met witte letters op “STEKKER ER NIET UITHALEN”.
Goh, best wel duidelijk 🙂 Voor de zekerheid bind hij het vast aan de stekker, zo kunnen we de stekker niet per ongeluk uit het stopcontact halen…
“Nu gaan we de ketting testen, we doen even net alsof er iets aan de hand is.”
“Kom even kijken bij het apparaat. Als je nou per ongeluk op de ketting drukt, dan zit hier op het grote apparaat een blauw knopje waarmee je het alarm weer uit kunt schakelen, dan weten ze bij de centrale dat er niks aan de hand is.”
Even later zitten we aan tafel op 5 meter afstand van het grote apparaat met stekker en bijbehorend rood label ‘STEKKER ER NIET UITHALEN’ en ik moet op de knop op de ketting drukken.
Ik druk op de knop en wil opstaan om meteen op de blauwe knop te gaan drukken zodat de centrale niet meteen voor me uitrukt.
“Wat gaat u doen mevrouw?”
“Nou, op de blauwe knop drukken omdat het maar een test is toch?”
“Ja maar mevrouw, u heeft een aanval, als u nu gaat lopen dan kunt u vallen en dan gebeuren er misschien nog wel veel ergere dingen.”
“Ja maar, ik heb toch geen aanval, dit is toch nep?”
“Ja maar als u een aanval hebt moet u niet gaan lopen hoor, dat is gevaarlijk!”
“Ja maar, ik heb nu toch geen aanval? Bovendien kan ik echt niet lopen als ik een aanval heb, was het maar waar, dan had ik dit alarm niet nodig!”
De monteur zit helemaal in het toneelstuk en wil me geen gelijk geven. Ik heb een aanval, dus ik mag niet lopen en moet gewoon blijven zitten. Ik vind het zielig voor de mevrouw van de centrale, ze wordt helemaal gek van ons en klinkt duidelijk geïrriteerd omdat ze al tig keer opgeroepen is tijdens het testen van het apparaat. Straks gaat ze me haten en laat ze niemand meer komen als er echt wat aan de hand is…
“Snapt u alles?”
“Ja. Stekker erin laten, op de knop van de ketting drukken als er wat is en het maakt niet uit waar ik ben in huis, er komt altijd hulp.”
“Als u een aanval heeft moet u niet gaan lopen he, er komt vanzelf iemand naar u toe.”
“Nee meneer, ja meneer, bedankt, alles is heel duidelijk zo” 🙂
Even later gaat de monteur voldaan de deur uit. Alles werkt, hij heeft zijn werk gedaan.