Werkbezoekje

Afgelopen donderdag heb ik een bezoekje gebracht aan mijn collega’s. Het was alweer even geleden en aangezien het nu een stuk beter gaat werd het hoog tijd!
Het was erg leuk om weer wat collega’s te zien. Ik ben even goed bijgepraat over de nieuwe organisatie. Echt álles gaat over een paar maanden veranderen. Raar dat ik daar niet bij ben, als ik straks echt terug ben is alles echt anders.
Het was leuk, maar vreselijk vermoeiend. De laatste collega heb ik echt af moeten kappen en ik ben heel snel naar buiten gelopen in de hoop geen bekenden meer tegen te komen 😉
Hakt er toch in, al die oude gezichten, alle verhalen.

Thuis aangekomen was het op de bank liggen om er voor de rest van de dag niet meer af te komen. Doodmoe was ik. Vrijdag ook trouwens en nu voel ik me nog niet top. Morgen heb ik het onderzoek in Utrecht en daar zie ik hierdoor wel weer erg tegenop. Het is een heel inspannend onderzoek en er zit ook een uitgebreide MRI bij. Normaliter is 20 minuten stil liggen al erg lang, maar deze MRI zal zeker 45 minuten duren. Door alle spanning/vermoeidheid is de hyperventilatie ook weer een beetje terug en dat is dus helemaal niet prettig/handig in zo’n scan, je kunt geen kant op, ik moet echt doodstil blijven liggen.

Maar goed, het is ook fíjn dat het onderzoek eindelijk utigevoerd wordt. Ik ben namelijk al maanden erg benieuwd naar de uitslag. Ik zit met wat klachten die morgen misschien verklaard kunnen worden. Ook is het toch weer een tussentijdse MRI. De chirurg vond een half jaar wachten op de volgende MRI prima, maar extra is toch altijd wel prettig, dan ben je weer even gerustgesteld.

Nu kruip ik weer lekker op de bank. Man en kind zijn de deur uit dus ik heb het rijk even alleen. Zodra ik meer weet over het onderzoek meld ik me weer!