MRI nummer 22

En nummer 22 is een feit!

Vanmiddag weer het halfjaarlijkse bezoekje aan het Elisabeth ziekenhuis gehad en ja hoor, weer goed!!
Op meerdere manieren heb ik de chirurg dit keer verleid om nou eens aantallen te noemen. Wat zegt het nou dat de tumor al 6 jaar niet groeit? Hoe lang heb ik nog te gaan tot een volgende operatie? 6 Jaar geleden werd mij verteld dat ik echt heel erg geluk zou hebben als ik het 20 jaar vol zou houden. Is dat nu nog zo?

Hij weigert het me te zeggen, of nou ja, hij weet het gewoon niet. Niemand niet.

De prognoses zijn nu na 6 jaar wel iets verbeterd ten opzichte van toen. Dat is fantastisch!
Wel zei hij dat er weliswaar tijdens de halfjaarlijkse controles geen groei te zien is tussen de MRI’s. Maar als je de MRI van 6 jaar geleden naast die van vandaag legt is er toch groei te zien.
Wel 4 mm.
Oei, daar werd ik stil van…
Het groeit dus zo traag dat je het bijna niet ziet, maar het groeit wel.

Hij noemt het nog steeds gunstig. Zeer gunstig zelfs. Maar hoe de tumor nu door zal groeien weet niemand. Als hij zo doorgaat zoals hij het nu doet, zou ik nog bijna 30 jaar te gaan hebben voordat hij voor dezelfde problemen als 6 jaar geleden gaat zorgen. Dan ben ik 67, PRIMA!
Maar ja, doet hij dat? De meesten gaan op den duur toch ineens sneller groeien dan dat ze deden. We weten het niet. Niemand niet.

Wat een frustratie……

Maar, ik leg het naast me neer, en vandaag eet ik taart. Totdat ik misselijk word.

HOERA!