Na lange tijd weer een tegenslag
Ik heb er een hekel aan deze blog te moeten schrijven. Heb er dagenlang tegenaan gehikt. Geen nieuws is goed nieuws enzo…
Het ging ZO lekker. Ik durfde na jaren eindelijk hardop te zeggen dat het ècht beter met me ging. Nog steeds ‘naar omstandigheden’ uiteraard, maar het ging gewoon lekker.
Veel sporten, dat doet me enorm goed. Ik kan echt niet zonder weet ik inmiddels. En dat is voor iemand die zijn leven lang een bloedhekel aan sporten heeft gehad best wel een beetje gek. Het afgelopen jaar begon ik zelfs met hardlopen. Gekkenhuis!
En zo ineens, 7 weken geleden, kreeg ik midden in de nacht een epilepsie aanval. Ik heb het niet eens gemerkt, sliep erna gewoon verder. Pas de volgende dag toen ik alle gekke punten optelde bij elkaar kwam ik erachter dat het zo was. Doodmoe, heel erge spierpijn, gat in mijn tong gebeten, en nog wat van die dingen.
Nou ja, so be it. Zolang het in mijn slaap gebeurde en ik er niks van mee kreeg was het geen ramp ofzo..
Tot afgelopen dinsdag. Midden op de dag kreeg ik tot 2x toe een epilepsie aanval die ik aan voelde komen. Ik kan niks bedenken dat ik erger vind dan dat. De elektriciteit die je voelt in je vingers, in 2 seconden tijd je bewustzijn laat verliezen, maar voldoende om je te laten beseffen dat je compleet hulpeloos bent. Je weet niet hoe je wakker gaat worden. Of je goed terecht bent gekomen, wat er nog heel is en wat niet, of je er nog wel bent…
En nu.. Het zorgeloze leven is weer even goed aan diggelen. Het leven is weer eindig, en dingen zijn niet meer vanzelfsprekend. Als ik in de ogen van mijn dochter kijk voel ik mijn angst weer haar misschien niet op te zien groeien. Ondraagbaar…
Hier in het zuiden van het land is het 1 groot feest. Carnaval. Ik heb er maandenlang naar uit gekeken. Aandachtig onze outfits uitgekozen en gemaakt voor die ene middag. Langer zou ik het toch niet trekken maar dat was prima. En toen gebeurde dit.
‘Fuck it! We gaan gewoon’ zei ik zaterdag, en dat deden we.
Dat is dan weer het mooie van dit soort dingen…Genieten van die hele kleine dingen. Ik heb nog geen 3 uurtjes carnaval gevierd, maar ik kan hier maandenlang op teren.
? sterkte.