Afspraken, afspraken, afspraken

Gisteren duizelde het me. Alle telefoontjes waar ik al weken op zat te wachten kwamen op één dag. Enveloppen in de bus, afspraken. Ik ben ineens in mijn oude rol van secretaresse. Maar werk niet voor een ander, maar voor mezelf. Alles in de agenda zetten. Lukt dat zo wel? Wordt die ene week niet veel te druk zo met 3 van die zware afspraken in één week? Kan niet anders, ze zijn belangrijk. Checken bij mijn man of hij ook wel kan, want hij moet overal bij zijn. Het is me even te veel….

Instituut Verbeeten, Kempenhaege, Amphia, ETZ, allemaal plekken waar je liever niet komt. Gelukkig ook een leuke er tussendoor. Mijn nieuwe held! De kapper die mij fantastisch helpt bij het vinden van een mooi haarwerk. Eerst gingen we voor veilig. Iets wat het meeste leek op wat ik nu heb. Maar fuck it, we gaan gewoon ff gek doen. Waarom erbij lopen als een brave huismoeder in tijden die al zo somber zijn? Ik kan niet wachten tot hij klaar is. En wie weet ga ik hem dan gewoon al meteen dragen. Het leven is mooi, je moet alleen zelf de slingers ophangen ?

Volgende week vrijdag heb ik DE intake voor mijn bestraling. In principe kan ik de week erop dan al starten, maar ik zou het zelf het liefst verplaatsen naar de 2^e week van juli. Even kijken nog of dat lukt.
De zondag erop (25 juni) heb ik een MRI in het ETZ. Dit zal de zogenaamde ‘voor’ MRI worden.
De week erop (vrijdag 30 juni) nog wat afspraken in het ETZ, neuroloog, oncoloog e.d., tussendoor nog een intake bij revalidatiecentrum Revant in Breda. En dan ook nog ergens ‘even’ langs bij een kliniek die mij misschien kan helpen in het handelen van mijn epilepsie.

Heel onbelangrijk voor velen waarschijnlijk, maar zaterdag 8 juli is het Breda Live. Een geweldig feest vlakbij de deur waar we nu al 3 jaar op rij met een grote vriendengroep een fantastische middag hebben. Dit betekent zóveel voor mij. Zo goed als alle feestjes sla ik over omdat het me gewoon (te) veel kost. Maar voor deze laad ik mij telkens weer dagenlang op totdat ik er klaar voor ben. Daarna een week lang naar de klote maar dat maakt niet uit. Oordoppen in, zonnebril op, even niet nadenken over de gevolgen en GAAN! Ik zou het zo super vinden als het me dit jaar nog gaat lukken om hierbij te zijn. Al is het maar voor max. 2 uurtjes. Maakt me niet uit. Ik wil er zijn. En dan het liefst direct erna de molen in.

Het beginnen en eindigen met een feestje. Ik hoop zó dat het lukt ?

Reacties