Alpe d’huZes 2020

2

Ik heb hem definitief afgezegd. Ik ben nogal impulsief in het nemen van beslissingen, en zei dus toen ik ‘mijn captain’ in juni zag dat ik dat heel graag wilde. Het was ook zo. Tegen iedereen aan wie ik het vertelde voelde ik me apetrots.

Mijn man was echter minder enthousiast kwam ik al snel achter.
‘Ben je dan niet blij en trots?’
We hebben een paar ongelofelijk heftige jaren gehad en nog steeds hebben we het thuis niet alles op de rit. Mag het alsjeblieft wat rustiger aan?
Hij heeft gelijk.

Vrijdagavond zou ‘de captain’ weer langskomen voor een echte mannenavond wat ze eens in de paar maanden doen. Heel toevallig begonnen er 2 mensen de dag ervoor erover of het nou wel zo verstandig was. Mijn fysio raadde het me af. Lichamelijk en geestelijk gaat het nog lang niet goed, ik ga veel te veel stappen vooruit in 1x als ik aan de alp beklimming mee ga doen. En thuis is er nog een hoop werk te doen. Liefde, aandacht voor man en kind.
Ze heeft gelijk.

Dus hoe erg ik er ook van baal, en hoe sneu ik het voor de captain ook vindt, ik doe het niet. En dat geeft me rust.