Een K spier

0

Het is inmiddels gewoon al een jaar geleden dat ik hier schreef, ja ik leef nog!
Ik kon een tijd niet meer in mijn blog komen en dacht telkens ‘laat maar’.
Ik heb niet veel geduld weet je.
Afgelopen week bleek wat het probleem was: mijn eigen blog had me geblokkeerd 😂😂😂 niet te vertrouwen…
Dus, ik mag er weer in.
Oktober 2022:
Ja geweldig feest gehad, energie als vanouds, helemaal goed! Op zich bleef dat wel aanhouden met uiteraard nog steeds wel dipjes tussendoor.
Het werd zelfs zó gek, dat ik dit voorjaar verschillende keren uit mijn dak ben gegaan in de kroeg! Samen dansen tot sluitingstijd, oh wat had ik dat gemist! Terug naar de oude ik. Hoe dan? Waar komt dat vandaan? Dit kon ik zelfs voor de chemo niet. Ik kon het niet plaatsen maar genoot ervan voor zolang het duurde.
Dat dus.
Augustus:
Pijn, de spierpijn die ik voelde na een avondje dansen bleef. Elke dag. Raar?
Ik vroeg mijn fysiotherapeut die mij wekelijks begeleid met sporten er eens naar te kijken.
‘Een overbelaste kuitspier’
Ehhh overbelast? Ik? Het enige wat ik aan ‘sport’ doe is hopen dat ik gemiddeld 4x per week 5000 stappen zet per dag, en 1x per week bejaarden oefeningen doe bij de fysio.
De fysio: ‘eh ik hoorde jou zeggen dansen? En nog een keer, en toen nog eens’ (we praten natuurlijk elke week best wel veel met elkaar dus hij is aardig op de hoogte).
Dus.. sinds juli bleek ik al te lopen met die overbelaste k.spier wat in principe met een week of 6 over zou moeten zijn.
Rust.
Tja die had ik niet genomen, wist ik veel.
En volgende week? Dan gaan we op vakantie naar Zeeland.
‘Niet het strand op hé!’ zei hij.
Maar weet je wat ik het leukste vind van Zeeland? Strandfoto’s nemen! Zonsopgangen, zonsondergangen weet je wel.
Ik huurde een fiets om erheen te fietsen, of liet me ’s avonds met de auto afzetten bovenaan de duinen. Ging alsnog natuurlijk het zand in.
Ik slenterde over de boulevard omdat ik het zo heerlijk vond, de afschuwelijke pijn negerend…
Ik heb het verkloot.
Nu, eind oktober:
De pijn is er nog steeds ondanks alle oefeningen die mogelijk zijn.
Ik kan nog steeds geen echte wandeling maken en zit daardoor veel binnen.
Teveel.
Saai.
Niet meer dansen.
Conditie is weg.
Ik mis het bankje voor de deur bij ons oude huis. Een frisse neus halen, aanspraak van buren zonder er moeite voor te doen.
En zon, dat natuurlijk ook 🌞
Ohja, alle MRI’s zijn nog steeds stabiel gebleven ☺️