Ik ben zoals jij. Jij bent zoals ik.

Ik zit een interview te lezen met Heidemarie Schwermer. Het volgende stukje tekst vind ik wel mooi om op deze blog te plaatsen, zo in de eerste maand van het nieuwe jaar:

Wat is volgens jou de grootste uitdaging van deze tijd?

Erkennen dat het huidige systeem niet verder kan blijven bestaan. Het wordt tijd dat we weer ontdekken wat werkelijk belangrijk is, dat ieder mens zijn eigen potentiëel ontwikkelt en de verantwoordelijkheid opneemt om actief iets waardevols bij te dragen aan het geheel. Bijna alles draait om geld. We scheiden alles, terwijl we allemaal één zijn. Organen in hetzelfde lichaam, deel van hetzelfde grotere geheel. Stel je een lichaam voor waarin de maag tegen de darm zegt: ‘Kom, laten we het hart pesten.’ Dan richten ze het hele lichaam en dus ook zichzelf te gronde.
De wereld kan zo mooi zijn als we elkaar niet langer beconcurreren, maar respecteren en ondersteunen. Als we ons hart openen voor elkaar en het zwaartepunt verleggen van hebben naar zijn. Elk individu heeft bekwaamheden en kwaliteiten. We moeten leren om weer verdraagzaam te zijn. Om elkaar niet langer te veroordelen, maar in ieder wezen de kern te zien die ons met elkaar verbindt.
Ik ben zoals jij. Jij bent zoals ik.

Reacties